طراح سباستین د ویت پیش‌نمایشی قابل توجه از طراحی جدید سیستم‌عامل iOS اپل ارائه کرده است که شامل مدل‌سازی‌های دقیق و فلسفه طراحی است که معتقد است می‌تواند نحوه تعامل کاربران با دستگاه‌های خود را دگرگون کند. این طرح‌ها با تمرکز بر مفهوم «شیشه زنده» ساخته شده‌اند، جایی که رابط کاربری با خواص مواد واقعی دستگاه‌های شیشه‌ای اپل هم‌راستا می‌شود.
با نزدیک شدن به کنفرانس توسعه‌دهندگان WWDC، د ویت — هم‌بنیان‌گذار برنامه عکاسی لوکس و طراح سابق اپل — این طرح‌ها را بر پایه ایده‌هایی قرار داده است که تصور می‌کند می‌تواند تجربه کاربری را به سطح جدیدی برساند. او معتقد است این رویکرد، رابط کاربری‌ای را ارائه می‌دهد که با خواص زیبای مواد دستگاه‌های اپل هم‌خوانی دارد و حس زنده بودن و واقعی بودن شیشه را به کاربر منتقل می‌کند.
این دیدگاه فراتر از تغییرات ظاهری است و بر اساس فناوری visionOS، پیشنهاد می‌کند که رابط‌ها به سمت «فیزیک‌پذیری» حرکت کنند؛ به این معنا که عناصر رابط کاربری مانند مواد واقعی، با نورپردازی دینامیک، بازتاب‌ها و پاسخ به محیط اطراف، رفتار کنند.
در مسیر تاریخ طراحی iOS، د ویت سه دوره متفاوت را شناسایی می‌کند. دوره «عصر سایه‌دار» که از iPhone OS تا iOS 6 ادامه داشت و بر استفاده از اسکومورفیسم، بافت‌ها و سایه‌های واقعی تمرکز داشت تا کاربران را در انتقال از دکمه‌های فیزیکی به صفحه‌نمایش لمسی یاری کند. پس از آن، دوره «عصر مسطح» با طراحی جنجالی iOS 7 آغاز شد که ظاهر ساده و تایپوگرافی تمیز را جایگزین افکت‌های بصری کرد، اما در طول زمان، با استفاده از افکت‌های محو و سایه‌های ظریف، عمق به آن بازگشت.
اکنون، د ویت نشانه‌هایی از دوره سوم را در ویژگی‌هایی مانند جزیره دینامیک و انیمیشن جدید سیری می‌بیند که عناصر آن‌ها مانند مواد فیزیکی رفتار می‌کنند، نه صرفاً گرافیک‌های ثابت. او معتقد است که این روند، در واقع، بازگشتی به رابط‌های اسکومورفیک است، اما این بار نه با ظاهر براق، بلکه با رابط‌هایی شفاف، گرافیکی و رفتار مانند اشیای دنیای واقعی.
طرح «شیشه زنده» عناصر رابط کاربری را به سطوح شیشه‌ای دینامیک تبدیل می‌کند که بازتاب، شکست نور و پاسخ به محیط را نشان می‌دهند. برای مثال، دکمه‌ها سایه‌های واقعی، بازتاب‌های محتوا و ویژگی‌های سطحی مانند کشش سطحی هنگام ادغام نشان می‌دهند. این رویکرد، با استفاده از درمان‌های مختلف شیشه، سلسله‌مراتب بصری ایجاد می‌کند، مانند عناصر براق برای اقدامات اصلی، سطوح مات برای کنترل‌های ثانویه و عناصر درون‌نشسته که در صفحه‌نمایش تعبیه شده‌اند.
مدل‌های طراحی نشان می‌دهند که نوارهای برگه، آیکون‌های برنامه و کنترل‌ها در پس‌زمینه ظاهر می‌شوند و سیستم به صورت خودکار این افکت‌ها را مدیریت می‌کند تا هماهنگی در تمامی برنامه‌ها حفظ شود. د ویت همچنین به تغییرات اخیر در iOS، مانند کار اپل بر روی ماسکینگ خودکار آیکون‌ها در iOS 18، اشاره می‌کند که در حالت تیره و افکت‌های آیکون رنگی بر روی پس‌زمینه‌های تیره، نمونه‌هایی از این پیشرفت‌ها هستند و ممکن است آماده‌سازی برای پس‌زمینه‌های دینامیک‌تر باشند.
او معتقد است ابزارهای طراحی فعلی مانند Figma قادر به ساخت این نوع افکت‌های دینامیک و پاسخگو نیستند و این قابلیت‌ها می‌تواند برتری رقابتی برای اپل ایجاد کند، چرا که بازتولید این ویژگی‌ها در سایر پلتفرم‌ها دشوار است. همچنین، این رویکرد با فلسفه کلی طراحی اپل، که بر ادغام سخت‌افزار و نرم‌افزار تأکید دارد، هم‌راستا است؛ همان‌طور که رابط آکوا در مک‌او‌اس X، با ظاهر شفاف و رنگارنگ، هماهنگ با طراحی دستگاه‌های آی‌مک بود، «شیشه زنده» می‌تواند نرم‌افزار را به طور طبیعی با صفحه‌نمایش‌های شیشه‌ای سازگار کند.
درک چالش‌های پیاده‌سازی چنین فناوری‌های پیچیده برای پلتفرمی که میلیون‌ها توسعه‌دهنده در آن فعالیت می‌کنند، دشوار است، اما د ویت معتقد است که این تغییرات، مشابه انتقال‌های قبلی اپل، سطح استانداردهای طراحی رابط کاربری را در صنعت ارتقاء می‌دهد.
انتظار می‌رود که طراحی جدید iOS در کنفرانس WWDC در تاریخ ۹ ژوئن، در رویداد اصلی معرفی شود. این مراسم از ساعت ۱۰ صبح آغاز می‌شود و در صورت عدم امکان تماشا، می‌توان آن را از طریق پلتفرم‌های مختلف دنبال کرد.
